Het Kastanjeplein te Schiebroek, 1968
In de middeleeuwen vormde de Kleiweg al een verbinding over land tussen de rivieren Rotte en Schie. Aan deze wat hoger op een zandrug gelegen weg vestigden zich de eerste bewoners. Het omliggende gebied werd rond het jaar 1300 in cultuur gebracht. Het gebied Schiebroek werd in 1590 een ambacht (rechtsgebied) dat tot het Baljuwschap Schieland behoorde. Het was veenland dat door inklinking in de loop van de eeuwen steeds lager kwam te liggen en daardoor steeds natter werd.
In de 17e en 18e eeuw werd er door afgraven en wegbaggeren van het veen op grote schaal turf gewonnen. Dit had als gevolg dat het steeds meer een plassengebied werd. Vanaf 1773 maakte men van Schiebroek een polder door het aanleggen van kades, vaarten en sloten. In 1795 woonden er 211 mensen, er was geen kerk, en geen herberg. Vanaf die tijd werd het overtollige water door een molengang van drie molens weggemalen naar de Bergse Plassen. Deze molengang bevond zich aan de Molenlei, nu Wilgenlei geheten. In 1914 zijn de molens gesloopt en vervangen door een elektrisch gemaal aan de Ringdijk dat in 1987 geheel werd herbouwd.
Door de ontwikkeling van ‘Tuinstad Schiebroek’, zoals het werd genoemd, groeide het aantal inwoners snel. Na 1920 werden er bij de Adrianalaan en rond de Molenvijver hele straten met -voor die tijd- luxueuze woningen gebouwd. Deze waren vooral in trek bij forensen die uitweken voor de hogere Rotterdamse belastingdruk. In 1941 was het aantal inwoners al gestegen tot 8030. In hetzelfde jaar werd de gemeente Schiebroek, evenals Hillegersberg en Overschie, bij Rotterdam gevoegd.
De fotograaf is J. Oerlemans en de foto komt van de site rovm-digitaal.nl. De informatie komt van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
