Category Archives: Kralingen
De opening van de wielerbaan aan de Kralingseweg, 1923
De opening van de wielerbaan aan de Kralingseweg, juli 1923. Jaap Meyer aan de start voor de 1 kilometerrace in 4 ronden.
Uit Het Vaderland van 17 maart 1923:
Eindelijk zal dan ook Rotterdam weer een wielerbaan krijgen, nadat ze het er ongeveer 15 jaar lang zonder gedaan heeft. En wie weet vandaag op den dag nog, dat er destijds een miniatuurbaantje op Essenburg stond, waarop het rijden inderdaad levensgevaarlijk was? Maar nu krijgt Rotterdam een moderne wielerbaan; de bekende vereeniging de pedaalridders heeft er den eersten stoot toe gegeven. De ardhitecten J. de Ruyter en A. de Graaf hebben reeds lang met het plan rondgeloopen om een wielerbaan in Rotterdam te bouwen, doch zij waren er tot dusver nimmer in geslaagd hun plannen een meer vasteren vorm te geven. Nu dezer dagen de N. V. het Rotterdamsch Sportpark is gesticht, wordt hun de gelegenheid gegeven hun plannen te verwezenlijken. Zij hebben verschillende buitenlandse banen bezocht, goed gelet op de fouten, welke de meeste aankleven, zoodat men mag veronderstellen, dat zij een baan zullen bouwen, die aan de hoogste eischen beantwoordt.
Gistermiddag heeft de heer de Graaf aan de band van verschillende tekeningen ons het een en ander over de toekomstige baan verteld. De gebroeders van der Wiel hopen het klaar te spelen de baan in drie maanden tijd te bouwen, zoodat 1 juli de openingswedstrijden zouden kunnen plaatsvinden. De baan, die geheel uit hout wordt opgetrokken, zal komen te liggen op een stuk grond aan de Kralingsche Weg In de onmiddellijke nabijheid van de Ceintuurbaan. De baan zelf krijgt een lengte van 250 Meter, terwijl de breedte in de rechte einden 6, bij den finish en in de bochten 7 Meter zal bedragen. Daar de houten latten in de lengte gelegd worden, zal men een baan krijgen die buitengewoon snel is.
Er komt een tribune, waaronder de boxen voor de rennen- zullen worden Ingericht, die een lengte heeft van 45 Meter en aan 500 bezoekers plaats zal kunnen bieden.
De foto komt uit de fotocollectie van het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit Het Vaderland van 17 maart 1923.
Met medewerking van Rotterdam van toen
De Wollefoppenstraat, 1952
De Wollefoppenstraat verwijst naar het vroegere ambacht en de polder Wollefoppen. In 1297 is al sprake van 14 morgen land in Wolffhoep. Daarnaast komt later ook Wolfhoppen voor. Daar in de oudste bronnen zowel Wolf als Foppe als voornamen voorkomen, kan worden aangenomen dat een Wolf Foppen één van de oudste eigenaars en misschien wel de bedijker van dit land was. De Wollefoppenweg en het Wollefoppenpark liggen in de voormalige polder.
De foto is gemaakt door de Dienst Gemeentewerken en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Weteringstraat, 1908
De Weteringstraat nabij de Lusthofstraat, in de richting van de Gasfabriek, 1908-1912.
Zowel de Groene Wetering als de Weteringstraat liepen langs de inmiddels grotendeels gedempte Groene Wetering of Middelwatering. De wetering liep oorspronkelijk vanaf de Vliet (Vlietlaan) dwars door de groene weilanden in de Polder Kralingen. Reeds in 1612 wordt de wetering in de transportregisters van Kralingen vermeld. De Weteringbrug ligt bij de Laan van Woudestein over een nog bestaand gedeelte van de wetering.
De Lusthofstraat ontleent haar naam aan de vroegere buitenplaats Lusthof. Ze lag ten oosten van de Adamshoflaan aan de Beneden-Oostzeedijk en strekte zich uit tot aan de Groene Wetering. Deze grote buitenplaats komt reeds voor in de 18de eeuw.
De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
De Oudedijk, 1926
De Oudedijk nabij het kruispunt met de Voorschoterlaan en de Rozenburglaan, 13 april 1926.
De Oudedijk is het deel van de zeedijk, welke in de 12de eeuw is aangelegd. De Oudedijk sluit aan de oostzijde aan op de ‘s-Gravenweg en vroeger aan de noordzijde op de Crooswijkseweg. De Oudedijk verbond Kralingen met Rotterdam, waarmee de ouderdom van het gezegde ‘zo oud als de weg naar Kralingen’ wordt weergegeven.
De Voorschoterlaan is vernoemd naar het geslacht Voorschoten, waaruitde eerste ambachtsheren van Kralingen zijn voortgekomen. De Voorschoterlaan heette van 1884 tot 1897 Avenue Prins Alexander, de Voorschoterstraat heette van 1895 tot 1965 Concordiastraat.
De Rozenburglaan ontleent zijn naam aan de buitenplaats Rozenburg aan de Oudedijk, die in 1895 door de gemeente Rotterdam werd aangekocht. Het terrein van de vroegere buitenplaats werd bij raadsbesluit van 9 maart 1911 tot openbaar park en voor villabouw bestemd. In het park lag tot 1950 de Rozenburgbrug. Van 1895 tot 1900 trof men hier ook het Rozenburgerpad aan, voor die tijd bekend als Vriendenlaan. Voor het bombardement in mei 1940 liep van de Lusthofstraat naar de Oudedijk ook een Rozenburgstraat.
De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
De Oosterkade, 1912
De Oosterkade met op de achtergrond de Maasbruggen, 1912.
De Oosterkade aan de voet van de Maasboulevard ligt in het oostelijk stadsdeel. De oude Oosterkade lag achter de huizen aan de zuidzijde van het Haringvliet ten oosten van de Oudehaven. Ze werd aangelegd tussen 1856 en 1858. Eigenlijk was de Oosterkade een gevolg van een niet uitgevoerd plan inzake de aanleg van de Rhijnspoorweg. Deze zou aanvankelijk lopen tot de Oudehaven. Op het aan te plempen terrein achter de huizen van het Haringvliet zou een station worden gebouwd. De stad stond daarbij in 1847 aan de Rhijnspoorwegmaatschappij de Oude Hoofdpoort met gebouwen, het Oudehoofdplein met de daaraan gelegen huizen alsmede een weggedeelte langs de slikken van het Bosland af. In 1856 veranderden de plannen en werd het Maasstation oostelijker gebouwd.
Door ruiling van grond bij de Oude Hoofdpoort en van terrein achter het Stadstimmerhuis kwam in 1860 een nieuwe regeling tot stand. De stad kreeg daarbij de beschikking over het gehele aangeplempte stuk grond en de kaderuimte aldaar. Het in mei 1940 zwaar beschadigde Maasstation werd in de jaren vijftig van de 20ste eeuw gesloopt. Op de plaats van het spoorwegcomplex en op het terrein van de Oosterkade werd de Maasboulevard aangelegd. Bij bovengenoemd besluit ontving de kade aan de voet van de Maasboulevard de naam Oosterkade.
De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Een mosselenverkoopster bij de Oostpoort, aan het Oostplein, 1908
De Oostpoort in Rotterdam was een stadspoort die gelegen was ter hoogte van het huidige Oostplein.
Van de oudste Oostpoort is geen precies bouwjaar bekend. Waarschijnlijk is deze rond 1358 gebouwd. In 1563 is de Oostpoort door een grote brand getroffen. De Oostpoort werd toen hersteld. Op 9 april 1572 trok de Spaanse stadhouder Bossu via de Oostpoort de stad binnen en richtte er een bloedbad aan (zie Bestorming van Rotterdam (1572). Een tiental Rotterdammers vonden de dood waaronder Burgemeester Roos en Zwart Jan. In 1574 stortte de Oostpoort in.
In 1613 werd een nieuwe Oostpoort gebouwd die in 1836 werd gesloopt. De restanten van de poort werden in 1912 afgebroken.
De gevelsteen uit de poort van 1613 die herinnert aan de inval van Bossu is bewaard gebleven en ingemetseld in het filiaal van de Amsterdamse bank (nu ABN-AMRO) aan het Oostplein. Hier ligt ook het metrostation Oostplein.
Het Oostplein ligt nabij de plaats waar de vroegere Oostpoort stond. Er zijn verschillende poorten van deze naam geweest. De oudste poort moet kort na 1358 zijn gebouwd. De laatste Oostpoort werd in 1836 voor afbraak verkocht. Een klein gedeelte bleef nog tot 1912 staan. De naam Oostplein werd in 1871 gebruikt voor het gedempte gedeelte van de Oostvest, ook wel Oostvestplein geheten. In 1902 werd de naam gegeven aan het plein dat ontstaan is door demping van de uit 1576 daterende kolk aan de Oostpoort.
De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
bouw van de Koninginnekerk aan de Boezemweg, 1907
De protestantse Koninginnekerk aan de Boezemsingel op de grens tussen de wijken Crooswijk en Kralingen in de gemeente Rotterdam werd in 1907 in gebruik genomen. Ze was genoemd naar koningin Wilhelmina.
Begin twintigste eeuw waren veel Rotterdammers naar nieuwe wijken buiten het stadscentrum verhuisd. Sommige in het centrum gelegen kerkgebouwen kampten daardoor met verminderd bezoek en werden gesloten en verkocht. De opbrengst investeerde men in nieuwe kerken in de randwijken. De Koninginnekerk werd op dergelijke wijze gerealiseerd. Bovendien ontving men een belangrijke gift van de gezusters Van Dam, die ook de Wilhelminakerk in Rotterdam-Zuid hadden gefinancierd en de bouw van het Rotterdamse Diaconessenhuis mogelijk maakten. In juli 1904 werd de eerste steen gelegd en op 1 april 1907 kon de nieuwe kerk plechtig worden ingewijd. Het ontwerp was van de architecten Barend Hooijkaas jr. en Michiel Brinkman. Het gebouw telde 1750 zitplaatsen. In de loop der jaren werd de Koninginnekerk een begrip in Rotterdam. Eind jaren zestig werd in de Rotterdamse gemeenteraad besloten het statige gebouw met zijn twee imposante torens af te breken. Dit leidde in de stad tot veel protest. Desondanks werd het godshuis gesloopt nadat er op 31 december 1971 de laatste eredienst was gehouden.
Op de plaats waar de kerk stond verrees een dertien etages hoge verzorgingsflat voor ouderen, woonzorgcentrum Hoppesteyn geheten. Hiernaast kwam in 2001 de Koninginnetoren te staan, een 78 meter hoog gebouw met 85 seniorenappartementen. De bovenste etages zijn groen gemaakt als herinnering aan de kopergroene daken op de torens van de kerk.
De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Avenue Concordia, 1950
De Avenue Concordia met links de Gereformeerde Kerk op de hoek van de Annastraat, 1950.
De Avenue Concordia is in 1883 aangelegd op het grondgebied van de toenmalige gemeente Kralingen, weinig later gevolgd door de parallel lopende Avenue Prins Alexander (thans de Voorschoterlaan). De nieuwe avenues moesten waardige buren zijn van de eeuwenoude Hoflaan, waarvan de naam refereert aan het Slot Honingen dat er tot in de 17e eeuw had gestaan. De transformatie van het gebied van landelijke lusthoven en weilanden tot stadswijk werd toevertrouwd aan de Bouwmaatschappij Concordia NV. In 1864 had deze ook haar naam gegeven aan het Concordiahofje in de Amsterdamse Jordaan. Deze filantropische onderneming was vernoemd naar Concordia (Latijn voor “met (één) hart”), de Romeinse godin van de eendracht.
Het grootste deel van de bebouwing bestaat uit herenhuizen in de stijl van de Hollandse neorenaissance. De zijstraten worden gekenmerkt door kleinere woningen en appartementen, oorspronkelijk bedacht voor het huispersoneel dat niet langer inwoonde. Zo kreeg de buurt een gemêleerd karakter. In de Avenue zijn de gevels binnen hun soms uitbundige vormgeving strak en geordend, de erkers, balkons en dakkapellen steeds in overeenstemming, de afwerking met zandstenen accenten en gebeeldhouwde deuren volgens een vooropgesteld plan. Halverwege bij de Lusthofstraat verraden echter enkele asymmetrische bogen en frivoliteiten in glas in lood de aantocht van de Jugendstil.
Op de hoek van de Annastraat staat de neogotische Gereformeerde Kerk uit 1888, ontworpen door J.B. Winters. Na de verwoesting van het oude postkantoor in de Vredehofstraat tijdens het bombardement van Rotterdam op 14 mei 1940 deed het gebouw dienst als postkantoor. De postvakken stonden opgesteld onder de kroonluchters. In 1981 werd het gebouw verkocht aan de Evangelische Broedergemeente, de Gereformeerden gebruiken thans het Gebouw Pro Rege aan de Oudedijk.
Door het bombardement is ook de noordzijde van de Avenue Concordia getroffen. Hier staat nu naoorlogse bebouwing.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Gerdesiaweg, 1959
De Gerdesiaweg gezien vanaf de Vredenoordlaan, 1959.
De Gerdesiaweg is vernoemd naar de buitenplaats ‘Gerdesia’ (voorheen ‘Devonia’) , die vroeger op deze plaats aan de Oudedijk lag.
De naam van de Vredenoordlaan herinnert aan de vroegere buitenplaats ‘Vredenoord’ aan de Hoge Boezem, daar gelegen in de eerste helft van de 19de eeuw. De oude Vredenoordlaan werd verwoest bij het bombardement in mei 1940. Ze heette van 1879 tot 1892 Admiraal de Liefdekade naar Johan de Liefde, 1619-1673, vice-admiraal bij de Admiraliteit op de Maze. Voor het bombardement in mei 1940 liep de Vredenoordlaan van de Vredenoordkade naar de (Gedempte) Slaak. In het verlengde van de Vredenoordlaan lagen de Vredenoordstraat en het Vredenoordplein. De huizen aan de zuidzijde van het Vredenoordplein zijn bij het bombardement gespaard gebleven en vormen thans een onderdeel van de Vredenoordlaan. Voorts was er voor het bombardement nog een hofje dat de naam ‘Vredenoord’ droeg en dat gelegen was op het terrein van bovengenoemde buitenplaats.
De fotograaf is P.J. Visser en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Veemarkt- Goudserijweg / Hugo de Grootstraat, 1946
Op de Veemarkt staan dames met honden voor een hondenshow, 1946.
De Veemarkt in Rotterdam bestaat niet meer en was gevestigd aan de Goudserijweg / Hugo de Grootstraat, op de grens tussen Kralingen en Crooswijk. De markt is weg sinds 1973, nu zijn er woningen gebouwd en een van de huidige straten op dit gebied heet de Veemarktstraat.
Blikvanger op het terrein was de Koninginnekerk aan de Boezemsingel. Deze kerk werd in 1907 in gebruik genomen en was genoemd naar koningin Wilhelmina. Opvallend waren de kopergroene daken van dit in de art-deco stijl ontworpen gebouw.
Bij het bombardement werd een groot deel van deze buurt vernield, de Koninginnekerk werd niet getroffen.
In de zeventiger jaren bleek dat het gebouw gesloopt zou gaan worden, wat leidde tot veel protest in de stad. Op 31 december 1971 was de laatste dienst. In 1972 werd het gebouw gesloopt en verrees er een verzorgingsflat op dit terrein.
Binnen de veehandel waren er aardig wat handelaren van Joodse afkomst. Met name onder de Joodse inwoners van Noord- en Oost-Nederland was dit beroep van groot belang. Deze handelaren trokken naar de grote veemarkten om hun vee te verkopen, en de veemarkt in Rotterdam was een belangrijke veemarkt in Nederland. Het was daarom van belang dat er in de stad logeermogelijkheden waren waar kosjer gegeten kon worden.
De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van http://www.joodsamsterdam.nl/rotterdam/strveemarkt.htm
Met medewerking van Rotterdam van toen
