Category Archives: Agniesebuurt
De VIVO bij de Agniesestraat, 1979
De VIVO bij de Agniesestraat, 1979 (geschat).
Agniese was de enige dochter van Dieric Bokel. Door haar huwelijk in 1336 met Simon van Benthem, daarna met Gherijt van Herlaer, ging het grootste gedeelte van de goederen van haar vader (ca.1335) in andere geslachten over. De wijk ligt tussen de Noordsingel en de Schiekade met de Agniesestraat als middelpunt.
Het adellijk geslacht Bokel speelde een belangrijke rol in Rotterdam. Leden van deze familie waren heren van het Hof van Weena en het slot Bulgersteyn. Het ambacht Rotterdam ten westen van de Rotte behoorde aan een Bokel en pas na de dood van Dirk Bokel (vóór 1336), toen dit ambacht aan de graaf verviel, kon het met Rotterdam ten oosten van de Rotte verenigd worden.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Scholencomplex Techikon, Benthemstraat, 1970
Architect Huig Aart (Hugh) Maaskant voor het scholencomplex Technikon, dat ontworpen is door architectenbureau Maaskant, Van Dommelen, Kroos en Senf, 15 mei 1970.
Huig Aart (Hugh) Maaskant (Rotterdam, 17 augustus 1907 – aldaar, 27 mei 1977), in de literatuur vaak H.A. Maaskant genoemd, was een Nederlands architect met een belangrijke bijdrage aan de wederopbouw van Rotterdam na de Tweede Wereldoorlog.
Na de ambachtsschool volgde Maaskant zijn opleiding tot architect aan de Rotterdamse Academie voor Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen.
Tussen 1937 en 1955 werkte hij als compagnon van architect Willem van Tijen. Deze samenwerking resulteerde voor de oorlog in onder meer de Plaslaanflat in Kralingen en na de oorlog, na een studiereis naar Chicago, in een aantal bedrijfsverzamelgebouwen in Rotterdam, met als grootste en bekendste het door Amerikaanse architectuur geïnspireerde Groothandelsgebouw, tussen 1949 en ’53 gebouwd aan het Stationsplein.
De samenwerking met Van Tijen eindigde in 1955. Maaskant heeft zich daarna met name gericht op utiliteitsbouw. Als belangrijke uitzonderingen hierop tekende hij in 1956-’63 het Hilton Hotel aan het Hofplein, lange tijd het hoogste gebouw in de omgeving, in 1955-’61 de Pier van Scheveningen (in samenwerking met Dick Apon en D. Dijk) en in 1958-’60 de Euromast.
In 1976, een jaar voor zijn dood, stelde Maaskant een oeuvreprijs in voor jonge architecten, auteurs en docenten. De Rotterdam-Maaskantprijs bestaat uit een oorkonde, een geldbedrag en een publicatie. Om het jaar wordt hij toegekend door de Stichting Rotterdam-Maaskant. Tegenwoordig is er de ‘Rotterdam-Maaskantprijs voor Jonge Architecten’ voor aanstormend talent, en de Grote Maaskantprijs voor personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de beleving van architectuur. In 1996 en 2004 werd de prijs niet uitgereikt.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
De Schiekade met op achtergrond het Hofplein, 1975
De naam van deze kade is ontleend aan de Rotterdamse Schie, de vaart ten gevolge van een handvest van 9 juni 1340 gegraven van Overschie naar Rotterdam. Ze sloot aan op de reeds bestaande Delftse of Oude Schie, die Delft met Overschie verbond. Ter plaatse van het latere Hofplein kwam de Schie uit in de Kolk welke door de Rotte was gevormd. Vanaf dit punt ging de vaart door de stad onder de naam Delftsevaart. Deze was via een spuisluis verbonden met de Merwede (Nieuwe Maas).
De gemeenteraad besloot op 22 juni 1939 tot demping van het gedeelte van de Schie, gelegen tussen het Hofplein en het Stadhoudersplein. Deze demping geschiedde voor een groot gedeelte met het puin van de huizen, die verwoest waren bij het bombardement. Sindsdien is een bekend Rotterdams gezegde ‘Eerst lag de Schie in Rotterdam, thans ligt Rotterdam in de Schie’.
Het Hofplein herinnert aan de ridderhofstad Weena, die noordoostelijk van het huidige Hofplein was gelegen. De Hofdijk komt al in 1397 in bronnen voor. Het slot wordt reeds in 1306 vermeld. De oorspronkelijke Hofdijk stamde uit de 13de eeuw en strekte zich langs de Rotte uit tot het Zwaanshals en de Oudedijk. Het Hofplein ontstond in de eerste helft van de 19de eeuw nadat de Kolk of Gracht tussen de Delftse Poort en de Hofpoort was gedempt. Van 1853 tot 1875 was het plein als veemarkt ingericht. De oudste naam is Hofpoortplein naar de Hofpoort die daar stond en in 1833 is afgebroken. In 1908 werd aan het plein het station van de Zuid-Hollandsche Electrische Spoorweg-Maatschappij, de lijn Rotterdam-Scheveningen, geopend. Bij besluit B&W 13 september 1949 ontving het verkeersplein op het kruispunt Coolsingel, Weena, Schiekade, Pompenburg de naam Hofplein.
De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
De Zomerhofstraat ter hoogte van de Noordsingel, 1975
De Zomerhofstraat ter hoogte van de Noordsingel, 22 februari 1975.
In de eerste helft van de 18de eeuw kocht Michiel Baelde verschillende tuinen aan de oostzijde van de Schiekade en liet daarop een buitenplaats aanleggen. De buitenplaats komt al in 1777 voor onder de naam ‘Zomerhof’. Omstreeks 1800 kwam ze in het bezit van de familie Van Oordt. In de jaren tachtig van de 19de eeuw werd de buitenplaats met de daarnaast gelegen gronden aangekocht door de gemeente en gesloopt voor de aanleg van nieuwe straten. Van 1896 tot 1959 lag aan het einde van de Zomerhofstraat bij de Schiekade het Zomerhofplein.
De Noordsingel heet zo omdat zij in het noordelijkste deel van het omstreeks 1862 voltooide waterproject van Rose is gelegen.
De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Heer Bokelweg en het scholencomplex Technikon, 1973
Groepen scholieren met spandoeken tegen de Vietnamoorlog, bij de Heer Bokelweg en het scholencomplex Technikon, 24 januari 1973.
Uit het Vrije Volk van 24 januari 1973:
5000 scholieren: VS weg uit Azië!
(Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM — Voorafgegaan door een oude zwarte lijkkoets, getrokken door twee in zwarte kleden gehulde paarden, is vanmorgen om kwart over elf een indrukwekkende stoet van demonstrerende scholieren naar het Amerikaanse consulaat op getrokken. Naar schatting namen vijfduizend scholieren aan de Vietnam-betoging deel. De organisatoren van de demonstratie hebben — na de rede van Nixon, waarin hij een wapenstilstand aankondigde — niet de nadruk gelegd op: „Nixon onderteken nu”, maar op kreten als: „Alle politieke gevangenen vrij” en „Amerikanen uit alle Zuidaziatische landen”.
Het aantal demonstranten heeft ieders verwachting overtroffen. „Hoeveel scholen er precies zijn vertegenwoordigd,” weten we niet”, zeiden de organisatoren,” „maar het zijn er op zijn minst dertig.” De Coolsingel is voor het verkeer afgesloten.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt, via delpher.nl, uit het Vrije Volk van 24 januari 1973.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Bergweg – Eudokiaziekenhuis 1982
De Bergweg ter hoogte van het Eudokiaziekenhuis, 15 mei 1982.
Eudokia is de naam van een voormalig christelijk ziekenhuis aan de Bergweg te Rotterdam. Sinds 1991 bestaat het, na de fusie met het gemeentelijke Bergwegziekenhuis als IJsselland Ziekenhuis in Capelle aan den IJssel.
Het ziekenhuis werd opgericht door de diaconie van de Gereformeerde Kerk van Rotterdam als rechtstreeks gevolg van een meer actieve en veranderende rol van de diaconie. In 1889 stichtten de gereformeerden een verpleeghuis voor chronisch zieken, Eudokia, en daarmee was het eerste gereformeerde ziekenhuis in Nederland een feit. Aan de wieg van Eudokia staat W. van den Bergh, eerst dominee in de Nederlandse Hervormde Kerk, in 1886 meegegaan met de Doleantie. In 1890 stierf hij; hij heeft Eudokia niet meer meegemaakt.
Tijdens provinciale diaconale conferenties in 1888 werd besloten tot de instelling van een gesticht voor ongeneeslijke zieken. Een commissie heeft de mogelijkheid daarvoor onderzocht; in 1889 kon zij een rapport aanbieden. De oprichtingskosten werden daarin geraamd op 1000 gulden en de jaarlijkse kosten begroot op zo’n 2500. Deze onkosten zouden gedekt moeten worden door collectes in de kerken en door het heffen van verpleeggelden, gesteld op vier gulden per persoon per week.
Het probleem was de huisvesting. Uiteindelijk kon de villa Welbehagen, later Eudokia genoemd, gehuurd worden. Op 18 juli 1890 vond de officiële opening plaats.
De omzetting van de naam Welbehagen in het Griekse Eudokia was meer dan alleen een vertaling, zoals bleek uit het voorstel van ds. F. Lion Cachet:
Nomen, omen; de naam, een profetie, ‘Eudokia’ (Welbehagen) zou zulk een welluidende gepaste naam zijn voor deze Stichting der Barmhartigheid. De naam Eudokia was een program, dat uitdrukking gaf aan wat men als achtergrond zag van het verpleegtehuis, daarbij denkend aan de engelenzang uit Lucas 2: ‘Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.
Zo werd Welbehagen Eudokia, al zou het nog een jaar duren voordat de naam Eudokia in de officiële stukken gebruikt werd. Na de Tweede Wereldoorlog werd het een algemeen ziekenhuis.
De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
De Rotterdamse Schie vanaf de Heulbrug, 1933
De Rotterdamse Schie is de vaart, die ten gevolge van een handvest van 9 juni 1340 werd gegraven van Overschie naar Rotterdam. Ze sloot aan op de reeds bestaande Delftse of Oude Schie, die Delft met Overschie verbond. Ter plaatse van het latere Hofplein kwam de Schie uit in de Kolk welke door de Rotte was gevormd. Vanaf dit punt ging de vaart door de stad onder de naam Delftsevaart. Deze was via een spuisluis verbonden met de Merwede (Nieuwe Maas). De Schie komt ook een enkele maal voor als Spuivaart. Langs beide zijden van de vaart werden kaden aangelegd. In het begin waren deze van weinig betekenis. De Oost-Schiekade was omstreeks 1562 nog maar een betrekkelijk smalle zomerkade. Eerst in 1741 werd deze door de stad bestraat, voor rekening van de eigenaars van de huizen aan de kade en de 1ste, 2de en 3de Schielaan. Dit waren drie laantjes die vanaf de Oost-Schiekade langs de tuinen van de buitenhuizen liepen. De West-Schiekade was breder en werd als rijweg naar Delft gebruikt. Bij een overeenkomst in 1471 werd bepaald dat het onderhoud van deze weg van de Delftse Poort tot aan het Leprooshuis voor rekening van de stad kwam. Het onderhoud van het gedeelte tot aan de Waelheul (Heulbrug) zou worden betaald door de ingelanden van de ambachten van Beukelsdijk, Cool, Schoonderloo, West-Blommersdijk en Blijdorp.
Een heul- of holebrug was de benaming van een gewelfde brug, omdat deze hol of bol was. De Heulbrug verbond de Oost-Blommersdijkseweg (Bergweg) met de West-Blommersdijkseweg (Walenburgerweg). Ze is na het dempen van de Schie in 1940 afgebroken.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Helikoptervliegveld Heliport aan de Hofdijk, 1960
Overzicht van het helikoptervliegveld Heliport aan de Hofdijk met in de verte de Incasso Bank op de hoek Pompenburg met de Goudsesingel en de achterzijde van de Jonker Fransstraat, 1960-1966 (geschat).
Van 1953 tot 1965 beschikte Rotterdam over een ‘helihaven’ in het centrum van de stad. De landingsplaats van deze heliport lag bij het Hofplein. In dat jaar had Rotterdam namelijk nog steeds geen echt vliegveld. De stad had toestemming van het rijk gekregen om een landingsplaats voor helikopters in gebruik te nemen. Met de landing van twee helikopters van de Belgische luchtvaartmaatschappij Sabena werd de helikopterdienst Rotterdam-Antwerpen-Brussel in 1953 geopend. Een passagiersdienst volgde op 1 september 1953.
De Hofdijk herinnert aan de ridderhofstad Weena, die noordoostelijk van het huidige Hofplein was gelegen. De Hofdijk komt al in 1397 in bronnen voor. Het slot wordt reeds in 1306 vermeld. De oorspronkelijke Hofdijk stamde uit de 13de eeuw en strekte zich langs de Rotte uit tot het Zwaanshals en de Oudedijk. Het Hofplein ontstond in de eerste helft van de 19de eeuw nadat de Kolk of Gracht tussen de Delftse Poort en de Hofpoort was gedempt. Van 1853 tot 1875 was het plein als veemarkt ingericht. De oudste naam is Hofpoortplein naar de Hofpoort die daar stond en in 1833 is afgebroken. In 1908 werd aan het plein het station van de Zuid-Hollandsche Electrische Spoorweg-Maatschappij, de lijn Rotterdam-Scheveningen, geopend. Bij besluit B&W 13 september 1949 ontving het verkeersplein op het kruispunt Coolsingel, Weena, Schiekade, Pompenburg de naam Hofplein. Zie ook Weena.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Zomerhofstraat, 1939
De Zomerhofstraat bij het spoorwegviaduct en de Vijverhofstraat, 1939.
In de eerste helft van de 18de eeuw kocht Michiel Baelde verschillende tuinen aan de oostzijde van de Schiekade en liet daarop een buitenplaats aanleggen. De buitenplaats komt al in 1777 voor onder de naam ‘Zomerhof’. Omstreeks 1800 kwam ze in het bezit van de familie Van Oordt. In de jaren tachtig van de 19de eeuw werd de buitenplaats met de daarnaast gelegen gronden aangekocht door de gemeente en gesloopt voor de aanleg van nieuwe straten. Van 1896 tot 1959 lag aan het einde van de Zomerhofstraat bij de Schiekade het Zomerhofplein.
De Vijverhofstraat lag vroeger deels ter plaatse van buitenplaats ‘Vijverhof’. De dichter Dirk Smits noemt in 1750 in ‘De Rottestroom’ deze buitenplaats ‘het Temple dezer dagen, een Edens Eden’. De buitenplaats ‘Vijverhof’ was namelijk op 7 maart 1744 eigendom geworden van Egbert Edens (+1753). Het laatste huis op de buitenplaats was omstreeks 1830 als zomerverblijf gebouwd voor het echtpaar J.F. van Oordt-Gobius. Later werd het zowel ‘s zomers als ‘s winters bewoond. De familie Van der Ven bewoonde het huis van 1877 tot 1902. Daarna werd het buiten, nadat het woonhuis nog enige jaren in gebruik was geweest bij de R.K. Volksbond, in verschillende percelen verkocht voor f. 150.000,-. In 1907 werd het afgebroken.
Het Hofpleinlijnviaduct (ook wel de De Hofbogen) is een 1,9 kilometer lang buiten gebruik gesteld spoorwegviaduct in Rotterdam-Noord. Op 1 oktober 1908 werd het in gebruik genomen als onderdeel van de eerste elektrische spoorlijn van Nederland, de Hofpleinlijn van Rotterdam Hofplein naar Scheveningen. Tot 16 augustus 2010 reed RandstadRail over het viaduct.
Het Hofpleinlijnviaduct is de eerste grote constructie van gewapend beton in Nederland en werd gebouwd tussen 1904 en 1908. Het viaduct telt 189 bogen die oorspronkelijk open zouden blijven, maar al in 1909 was een goed deel van de ruimtes onder de bogen als bedrijfsruimte verhuurd. In de jaren dertig waren er zelfs plannen om noodwoningen te maken onder de bogen. Nog steeds zijn de meeste bogen in gebruik als opslagruimte en dergelijke. Halverwege het viaduct ligt het opgeheven station Rotterdam Bergweg.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Een glazenwasser aan het werk aan een raam van een pand in de Teilingerstraat, 1991
Een glazenwasser aan het werk aan een raam van een pand in de Teilingerstraat, 10 september 1991.
Uit: Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 2(1912)–P.J. Blok, P.C. Molhuysen
Gijsbrecht (3) komt reeds in 1285 met zijn vader als borg van Aemstel voor; na den moord op graaf Floris V maakte Wolfert van Borselen, die onder den jongen Jan I oppermachtig was, er gebruik van de goederen der borgen te verbeuren; na diens dood werd heer Gijsbrecht in zijn bezit hersteld, doch omgebracht bij den moord van Vere (Mei 1301); hij liet drie kinderen na: Dirk (3), Gijsbrecht (4) reeds dood in 1306, en Baerte. Dirk (3). ridder, was heer van Rotterdam, dat in dien tijd als stad opkwam, droeg 1306 het huis Wena aan heer NicoIaes van Putten, die in de buurt goederen bezat, op en ontving het weder van hem te leen, ook bezat hij Bleiswijk; hij was zeer in aanzien onder graaf Willem III en overleed tusschen 1334 en 1336. Zijne eenige dochter Agniese had in 1327 het recht verworven op te volgen, behalve in de rechten op Rotterdam, welke na haars vaders dood den graaf toekwamen. Zij huwde na 1336 Simon van Benthem (zie I kol. 292) ridder, gesproten uit den tak der graven van Bentheim, welke zich in Holland gevestigd had;
Simon was zeer in gunst bij de graven Willem III en IV, 1337 en 1339 houtvester van de Haarlemmerhout; de echtelieden ontvingen in 1339 het huis te Teylingen, waarna Simon zich van Teylingen noemde; hij sneuvelde in 1345 met graaf Willem IV bij Stavoren. Zijne weduwe, Agniese Bokel, hertrouwde Gerrit van Herlaer, heer van Amersoye, een geldersch edelman van groot aanzien. Zij deden in 1348 afstand van hun recht op Teylingen ten behoeve van Gerrit van Heemstede, een gunsteling van Willem V. Gerrit van Herlaer overleed kinderloos vóór 1354, zij was reeds voor Nov. 1352 overleden, toen de dochter uit haar eerste huwelijk, Janne van Teylingen, huwde met Willem, heer van de Wateringe.
De fotograaf is Lex de Herder en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van http://www.dbnl.org/…/molh003nieu…/molh003nieu02_01_0444.php
Met medewerking van Rotterdam van toen
