Category Archives: Rubroek
De Oudaenstraat op de kruising met de Meermanstraat, 1974
De Oudaenstraat op de kruising met de Meermanstraat, 17 juni 1974. Op de achtergrond de torenspits van de Heiliger Verlosserkerk aan de Goudse Rijweg.
De Oudaenstraat draagt de naam van Joachim Oudaen, 1628-1692, dichter van onder meer ‘Beschrijvinge der wijdberoemde koopstad Rotterdam’. Hij had een tegelbakkerij te Rotterdam en was aldaar hoofdman van het Sint Lucasgilde.
De Meermanstraat draagt de naam van Gerard Meerman, 1722-1771, van 1748 tot 1766 pensionaris van Rotterdam. Hij had een grote naam als rechtsgeleerde en staatsman. Ook was hij bekend als boekenverzamelaar en als beoefenaar van de letteren.
De foto komt uit de collectie Topografie en bevindt zich in het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Sneeuw bij het Bosje met op de voorgrond spelende kinderen, 1910
Sneeuw bij het Bosje met op de voorgrond spelende kinderen, 1910. Links op de achtergrond de Bosjeskerk.
In 1659 komt het Boschje buiten de Hofpoort voor. Het was een met bomen beplant stadsplein aan de Goudsesingel. Het Boschje behoorde tot het terrein, dat nog in 1525 bekend was als het Foreest in Rubroek. De latere naam herinnert vermoedelijk aan dat Foreest (d.i. jachtterrein, wildernis met bos, woud). Ook de naam Goudsche Boschje kwam voor. Aansluitend bij het Boschje kreeg de daarop uitkomende laan de naam Boschlaan. Deze laan was in 1617 door Frans Jacobsz. Craay langs de oude vest aangelegd en daarom eerst naar hem genoemd. Later heette ze naar een andere eigenaar Laan Samuel Pietersz. Vlaming. De Boschlaan verbond het Boschje met de Jonker Fransstraat. Bij besluit B. 19 mei 1942 werd de naam ingetrokken. De naam Boschje werd bij besluit B&W 21 november 1952 ingetrokken.
De Sint-Antonius van Paduakerk, beter bekend als de Bosjeskerk (of Boschjeskerk), was een rooms-katholieke kerk in Rotterdam.
De Bosjeskerk werd in 1866 gebouwd aan het Boschje bij de Heer Bokelweg en de Rosaliastraat in Rotterdam. Het was de eerste kerk die door Evert Margry, een leerling van Pierre Cuypers, werd gebouwd. Margry ontwierp een grote driebeukige kruiskerk in de voor deze tijd kenmerkende neogotische stijl. Het oorspronkelijke ontwerp had ook een hoge klokkentoren, maar die is nooit gebouwd.
Bij het bombardement op Rotterdam in mei 1940 werd de Bosjeskerk verwoest.
De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
De Lange Lijnstraat, 1910
Deze straat dankte haar naam aan de lijnbanen of touwslagerijen die hier sinds het midden van de 15de eeuw voorkwamen. De Lange Lijnstraat liep van de Goudsesingel naar de Bredestraat, de Korte Lijnstraat in het verlengde daarvan vanaf laatstgenoemde straat naar de Hoogstraat. Oorspronkelijk was de naam Lijnstraat, de scheiding in ‘korte’ en ‘lange’ is van later datum. Bij besluit B. 30 juni 1942 werden de namen ingetrokken
De touwslager deed zijn werk in de open lucht, overdekt of in een tentachtig geheel, op een touwslagerij of lijnbaan: een soms wel 300 meter lange, smalle strook grond waarboven vele door een spinner aangeleverde garens, werden uitgeschoren (uitgelopen). Het touw kwam terecht in een “kuil”, een nog steeds bestaande lengtemaat voor touw.
Aan een van de uiteindes van de lijnbaan werden de garens in groepjes aan de haken van een wiel of slagmechanisme (slinger) bevestigd, aan iedere haak een groepje garens. Daar stond ook een teer- en drooghuis.
Aan de andere zijde van de lijnbaan werden de garens allemaal aan de ene haak, de lammeroen, van de lopende bok vast gemaakt. Deze lopende bok was een karretje met twee wielen en een over de grond slepend uiteinde waarop gewichten konden worden gezet, om zodoende de kracht waarmee de garens in elkaar werden gedraaid te kunnen regelen. Zo kon de kracht waarmee de garens tot strengen worden gedraaid worden bepaald en daarmee de uiteindelijke trekkracht en de stijfheid van het touw. Ook bevond zich aan dit uiteinde van de lijnbaan de klos: een taps toelopend en voor iedere groepje garens ingekerfd stuk hout dat hier de garens uit elkaar moest houden.
De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Goudsesingel met rechts de Willem Schürmannstraat, 1953
De Goudse Rijweg, Goudseweg en (vooroorlogse) Goudsewagenstraat vormden een onderdeel van de oude weg naar Gouda. De Goudsewagenstraat wordt reeds in 1366 in bronnen vermeld. Na 1358, toen er grachten om de stad gemaakt mochten worden, zal ook bij deze ‘rijweg’ aan de stadsvest een poort gebouwd zijn en kon men van Gouda daardoor met wagens in de stad, d.w.z. op de Hoogstraat, komen. Later was hier het beginpunt van het Goudse Wagenveer.
De Goudsesingel was oorspronkelijk de buiten de stad gelegen vestkade. In 1481 wordt de singel genoemd van de Oostpoort naar het kleine Goudse Poortje. Deze singel moet even ten noorden van de huidige Warande en het Ammanplein hebben gelegen. Na 1505, toen de stad in zuidelijke richting was ingekrompen, verstaat men onder Goudsesingel de weg van de Goudse Poort tot Couwenburghseiland (ter hoogte van het huidige Pompenburg). Ten oosten van de Goudse Poort heette hij Oostsingel. De Goudsesingel en Oostsingel waren de kaden ten noorden van de Goudsevest en de Oostvest.
Het eerste gedeelte van de Oostvest werd in 1871 gedempt. Dit gedeelte heette sindsdien Gedempte Oostvest. In 1888 volgde de demping van het tweede gedeelte. Op deze plaats ontstond het Oostvestplein. Ook de Goudsevest en Luthersche Vest werden gedempt. Nadat de demping was voltooid, ontving de nieuw gevormde brede weg vanaf het Boschje tot aan het Oostplein de naam Goudsesingel.
Willem Frederik Schürmann, 1879-1915, Rotterdams letterkundige. Hij schreef onder meer ‘De Berkelmans, een Rotterdamse familieroman, waarin hij zijn geboortestad Horredam noemde. Op 18 oktober 1916 werd aan de Parklaan ter herinnering aan hem een monument onthuld.
De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en bevindt zich in het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Goudseplein, 1959
Het Goudseplein in 1959.
De Goudse Rijweg, de Goudseweg en de (vooroorlogse) Goudsewagenstraat vormden een onderdeel van de oude weg naar Gouda. De Goudsewagenstraat wordt reeds in 1366 in bronnen vermeld. Na 1358, toen er grachten om de stad gemaakt mochten worden, zal ook bij deze ‘rijweg’ aan de stadsvest een poort gebouwd zijn en kon men van Gouda daardoor met wagens in de stad, d.w.z. op de Hoogstraat, komen. Later was hier het beginpunt van het Goudse Wagenveer.
De Goudsewagenstraat heette oorspronkelijke Oostwagenstraat, in tegenstelling tot de Westewagenstraat. De brug over de Goudsevest heette ook nog op het einde van de 17de eeuw Oostwagenbrug. In de 18de eeuw zijn beide namen verdwenen.
De Goudsewagenstraat liep vóór het bombardement in mei 1940 van de Goudsesingel naar de Hoogstraat. Ze lag iets westelijker dan de huidige straat van die naam. Het gedeelte tussen de Kipstraat en de Hoogstraat heette Korte Goudsewagenstraat. Onder Goudse Rijweg verstond men in de 16de eeuw ook de straat die thans Goudseweg heet. Tot 1900 droeg de westzijde van de Vlietlaan eveneens deze naam.
De Goudsesingel was oorspronkelijk de buiten de stad gelegen vestkade. In 1481 wordt de singel genoemd van de Oostpoort naar het kleine Goudse Poortje. Deze singel moet even ten noorden van de huidige Warande en het Ammanplein hebben gelegen. Na 1505, toen de stad in zuidelijke richting was ingekrompen, verstaat men onder Goudsesingel de weg van de Goudse Poort tot Couwenburghseiland (ter hoogte van het huidige Pompenburg). Ten oosten van de Goudse Poort heette hij Oostsingel. De Goudsesingel en Oostsingel waren de kaden ten noorden van de Goudsevest en de Oostvest. Het eerste gedeelte van de Oostvest werd in 1871 gedempt. Dit gedeelte heette sindsdien Gedempte Oostvest. In 1888 volgde de demping van het tweede gedeelte. Op deze plaats ontstond het Oostvestplein.
Ook de Goudsevest en Luthersche Vest werden gedempt. Nadat de demping was voltooid, ontving de nieuw gevormde brede weg vanaf het Boschje tot aan het Oostplein de naam Goudsesingel.
De fotograaf is P.J. Visser en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Goudsesingel, 1908
Gezicht op de markt op de Goudsesingel, 1908.
De Goudse Rijweg, Goudseweg en (vooroorlogse) Goudsewagenstraat vormden een onderdeel van de oude weg naar Gouda. De Goudsewagenstraat wordt reeds in 1366 in bronnen vermeld. Na 1358, toen er grachten om de stad gemaakt mochten worden, zal ook bij deze ‘rijweg’ aan de stadsvest een poort gebouwd zijn en kon men van Gouda daardoor met wagens in de stad, d.w.z. op de Hoogstraat, komen. Later was hier het beginpunt van het Goudse Wagenveer.
De Goudsewagenstraat heette oorspronkelijke Oostwagenstraat, in tegenstelling tot de Westewagenstraat. De brug over de Goudsevest heette ook nog op het einde van de 17de eeuw Oostwagenbrug. In de 18de eeuw zijn beide namen verdwenen .De Goudsewagenstraat liep vóór het bombardement in mei 1940 van de Goudsesingel naar de Hoogstraat. Ze lag iets westelijker dan de huidige straat van die naam. Het gedeelte tussen de Kipstraat en de Hoogstraat heette Korte Goudsewagenstraat. Onder Goudse Rijweg verstond men in de 16de eeuw ook de straat die thans Goudseweg heet. Tot 1900 droeg de westzijde van de Vlietlaan eveneens deze naam.
De Goudsesingel was oorspronkelijk de buiten de stad gelegen vestkade. In 1481 wordt de singel genoemd van de Oostpoort naar het kleine Goudse Poortje. Deze singel moet even ten noorden van de huidige Warande en het Ammanplein hebben gelegen. Na 1505, toen de stad in zuidelijke richting was ingekrompen, verstaat men onder Goudsesingel de weg van de Goudse Poort tot Couwenburghseiland (ter hoogte van het huidige Pompenburg). Ten oosten van de Goudse Poort heette hij Oostsingel. De Goudsesingel en Oostsingel waren de kaden ten noorden van de Goudsevest en de Oostvest. Het eerste gedeelte van de Oostvest werd in 1871 gedempt. Dit gedeelte heette sindsdien Gedempte Oostvest. In 1888 volgde de demping van het tweede gedeelte.
De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Goudsesingel, 1928
De hoek van de Goudsesingel en de Sint-Janstraat, 1928-1932.
De Sint-Janstraat dankt zijn naam aan het oude Sint Janskerkhof, dat in deze buurt lag. Dit kerkhof werd tijdens de pestepidemie in 1635 in gebruik genomen. In dat jaar ontving het de naam Sint Maartenskerkhof. De naam Sint Janskerkhof treft men in 1647 aan. Wat de aanleiding was om de namen van deze heiligen aan dit kerkhof te geven, kon niet worden achterhaald. In de tweede helft van de 19de eeuw werd over het terrein van het voormalige kerkhof een straat aangelegd, die de naam Sint-Janstraat ontving. De straat liep van de Hoogstraat naar de Goudsesingel. Bij het bombardement in mei 1940 is deze straat verdwenen. De huidige Sint-Janstraat ligt oostelijker dan de vroegere straat van die naam.
De Goudsesingel was oorspronkelijk de buiten de stad gelegen vestkade. In 1481 wordt de singel genoemd van de Oostpoort naar het kleine Goudse Poortje. Deze singel moet even ten noorden van de huidige Warande en het Ammanplein hebben gelegen. Na 1505, toen de stad in zuidelijke richting was ingekrompen, verstaat men onder Goudsesingel de weg van de Goudse Poort tot Couwenburghseiland (ter hoogte van het huidige Pompenburg). Ten oosten van de Goudse Poort heette hij Oostsingel. De Goudsesingel en Oostsingel waren de kaden ten noorden van de Goudsevest en de Oostvest. Het eerste gedeelte van de Oostvest werd in 1871 gedempt. Dit gedeelte heette sindsdien Gedempte Oostvest. In 1888 volgde de demping van het tweede gedeelte. Op deze plaats ontstond het Oostvestplein. Ook de Goudsevest en Luthersche Vest werden gedempt. Nadat de demping was voltooid, ontving de nieuw gevormde brede weg vanaf het Boschje tot aan het Oostplein de naam Goudsesingel.
De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en bevindt zich in het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Voormalige fabriek van Jamin aan de Warande, 1972
Trefcentrum Rotterdam in de voormalige fabriek van Jamin aan de Warande, 8 maart 1972.
Uit het NRC Handelsblad van 2 oktober 1971:
Trefcentrum in Jaminfabriek deze maand klaar
ROTTERDAM, 2 okt. — Het trefcentrum in de oude Jaminfabriek in Rotterdam zal eind oktober in gebruik worden genomen. De grote fabriekshal wordt op het ogenblik verbouwd. Er komen een verplaatsbaar podium met tribunes, keuken, kantoor, toiletten en ruimten voor allerlei activiteiten. Gedacht wordt aan politiek café, kinderopvangplaats, sprekershoek, kunstatelier, sociëteiten o.a. voor minder validen, expositiegalerij, toneel, zaalsporten en hobbyhoek. De voorgevel van het gebouw zal door leerlingen van de Kunstacademie met een „kleurenspectrum” worden verfraaid.
De Warande herinnert aan de Lange en Korte Warande, die voor het bombardement in mei 1940 in deze buurt lagen. Velen trachten de naam te verklaren, door de tuin van het Predikheerenklooster tot deze straten te laten doorlopen en de ‘lange warande’ tot een van de wandelingen daarin te maken. Nog daargelaten dat deze tuin dan wel aanspraak had mogen maken op de naam van park en er geen enkel bewijs is dat de Dominicanen voor ontspanning zoveel grond gebruikt hebben, is ten overvloede bewezen, dat de laan oorspronkelijk een gedeelte van de Oude Vest was en pas in het begin van de 18de eeuw onder de naam Lange Warande voorkomt. Pas in de 17de eeuw wordt ze Jan van Loonslaan genoemd, naar de eigenaar die in het begin van die eeuw zowel grond ten oosten als ten westen van de Goudseweg in eigendom had. In 1627 had Nicolaes Puyck daar bezittingen. Dientengevolge wordt de weg in 1704 genoemd ‘de laan eertijds bij den heer Nicolaes Puyck uitgegeven ende nu de Lange Warande genaemt’. Ook wordt ze in de 17de en 18de eeuw wel Oost- of Pannekoeklaan genoemd. Een van de uitspanningen aldaar was zeker bekend om haar lekkere pannekoeken. In het midden van de 17de eeuw had Salomon Symonsz. de Waran of Warande hier grondbezit en het ligt voor de hand hem voor de naamgever van de straat te houden.
De foto komt uit de collectie Topografie Rotterdam en bevindt zich in het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt uit het NRC (via delpher.nl) en uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Goudserijweg 1946
De Goudse Rijweg gezien vanaf de Veemarkt, 1946. Op de achtergrond de Koninginnekerk aan de Boezemsingel.
De Goudse Rijweg, de Goudseweg en de (vooroorlogse) Goudsewagenstraat vormden een onderdeel van de oude weg naar Gouda.De Goudsewagenstraat wordt al in 1366 in bronnen vermeld. Na 1358, toen er grachten om de stad gemaakt mochten worden, zal ook bij deze ‘rijweg’ aan de stadsvest een poort gebouwd zijn en kon men van Gouda daardoor met wagens in de stad, d.w.z. op de Hoogstraat, komen.
De Veemarkt herinnert uiteraard aan de veemarkt die hier van 1867 tot 1973 gevestigd. Tussen 1868 en 1940 lag in deze buurt een straat, die de naam Veemarktstraat droeg. Bij besluit B&W. 8 januari 1982 werd de naam ingetrokken.
De Koninginnekerk aan de Boezemsingel op de grens tussen de wijken Crooswijk en Kralingen in de gemeente Rotterdam werd in 1907 in gebruik genomen. Ze was genoemd naar koningin Wilhelmina.
Begin twintigste eeuw waren veel Rotterdammers naar nieuwe wijken buiten het stadscentrum verhuisd. Sommige in het centrum gelegen kerkgebouwen kampten daardoor met verminderd bezoek en werden gesloten en verkocht. De opbrengst investeerde men in nieuwe kerken in de randwijken. De Koninginnekerk werd op dergelijke wijze gerealiseerd. Bovendien ontving men een belangrijke gift van de gezusters Van Dam, die ook de Wilhelminakerk in Rotterdam-Zuid hadden gefinancierd en de bouw van het Rotterdamse Diaconessenhuis mogelijk maakten. In juli 1904 werd de eerste steen gelegd en op 1 april 1907 kon de nieuwe kerk plechtig worden ingewijd. Het ontwerp was van de architecten Barend Hooijkaas jr. en Michiel Brinkman. Het gebouw telde 1750 zitplaatsen. In de loop der jaren werd de Koninginnekerk een begrip in Rotterdam. Toen eind jaren zestig bekend werd dat het statige gebouw met zijn twee imposante torens afgebroken zou worden leidde dit in de stad tot veel protest. Desondanks werd het godshuis gesloopt nadat er op 31 december 1971 de laatste eredienst was gehouden.
De fotograaf is Gerard Roos en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Van Alkemadeplein, 1905
Gezicht op het Van Alkemadeplein met op de achtergrond het H.B.S.-schoolgebouw, uit het noorden, 1905.
Dit plein lag vóór het bombardement in mei 1940 tussen de Warmoeziersstraat en de Jan van Loonslaan. Bij besluit B. 25 november 1941 is de naam ingetrokken.Daarna werd bij besluit B&W 13 september 1949 deze naam gegeven aan een nieuw pleintje bij de Vondelweg, maar bij besluit B&W 11 maart 1964 weer ingetrokken. Dit pleintje vormt nu een onderdeel van de Van Alkemadestraat.
Cornelis van Alkemade (1654-173) eerste commies op het kantoor van Convooien en Licenten te Rotterdam en schrijver van geschiedkundige werken, onder andere over Rotterdam. Van Alkemade schreef ‘Rotterdamse heldendaden onder de stad voogdij van den jongen Heer Frans van Brederode, genaamt Jonker Fransen oorlog’ (1724). Hij droeg dit werk op aan de burgemeesters van de stad en ontving daarvoor een verering, bestaande uit ‘een silver Lampet’ ter waarde van 280 gulden. Vóór het bombardement in mei 1940 liep de Van Alkemadestraat van de Jan van Loonslaan naar de Goudsesingel.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van rotterdam van toen
