Welkom op Hertogjans Place
De site met muziek en webchat.
En natuurlijk het blog Rotterdam Oud & Nieuw.
Mocht je verhalen hebben mail me mijn email is janelburg@hotmail.nl .
Graag bestaande verhalen met foto’s.
Ik ben Dj bij een online radio station dus er zullen soms advertenties van het radio station staan, de radio, webchat kan je vinden boven aan de site.
De meeste artikelen zijn met medewerking van Rotterdam van toen
Veel lees en eventueel luister en chat plezier.
Vriendelijke groet Jan
Oostzeedijk en de Oostzeedijk Beneden ,1900
De Oostzeedijk en de Oostzeedijk Beneden vanuit het oosten bij de Gemeentelijke Gasfabriek, 1900. Op de achtergrond molen de Noord aan het Oostplein.
Dit deel van Schielands Hoge Zeedijk ligt ten oosten van de oude stad. De dijk is rond het midden van de 13de eeuw aangelegd. Het gedeelte van de dijk, dat als Hoogstraat, Schiedamsedijk en Vasteland bekend is, verbindt de Oostzeedijk met de Westzeedijk, die ten westen van de oude stad ligt. Voor 1895, het jaar waarin Kralingen met Rotterdam werd verenigd, heette Oostzeedijk-Beneden ‘Lage Dijk’.
Korenmolen De Noord was een stellingmolen aan het Oostplein in Rotterdam. De molen werd in 1711 gebouwd ter vervanging van een standerdmolen. Vanaf de bouw tot in de negentiende eeuw werd de Noord gebruikt als moutmolen; later werd overgeschakeld op het malen van graan voor veevoer. In 1919 dreigde sloop, wat ternauwernood voorkomen kon worden door ingrijpen van de gemeenteraad. De Noord werd gerestaureerd en verhuurd aan de firma van Vliet uit Goidschalxoord. Tijdens het bombardement op Rotterdam stond de omgeving in lichterlaaie. De molenaars lieten de wieken draaien om overslaan van de brand naar de molen te voorkomen.
In de nacht van 27 op 28 juli 1954 brandde de molen door onbekende oorzaak uit. De molenromp, die te slecht was om gebruikt te kunnen worden voor herbouw, werd in het najaar van hetzelfde jaar afgebroken. Een plan voor herbouw werd door de gemeenteraad afgekeurd.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Admiraliteitskade,1900
Gezicht op de Admiraliteitskade met oliemolen ‘De Reus’ op de hoek van de Infirmeriestraat, 1900.
De Admiraliteitskade is vernoemd naar de admiraliteit op de Maze, sinds 1586 een van de vijf admiraliteitscolleges in de Republiek der Verenigde Nederlanden. Deze colleges waren onder het opperbewind van de admiraal-generaal belast met het bestuur van de zeemacht en tevens met het ontvangen van de in- en uitvoerrechten (convooien en licenten). Het admiraliteitscollege kocht voor haar werven in 1689 van de stad aan het Reuzeneiland in het Buizengat. In 1849 werd de Marinewerf, zoals de naam van de werf luidde nadat in 1795 de admiraliteiten waren ontbonden, aldaar opgeheven. Het gebouw van de admiraliteit werd in 1855 ingericht als Rijksentrepot. In 1891 werd het door brand verwoest.
De Infirmeriestraat dankt haar naam aan de Infirmerie of het Ziekenhuis van de Marine, die na de opheffing van de daargelegen Marinewerf in 1849 verviel. Voorzover de opstal betreft, werd het geheel in 1854 door de gemeente van het rijk aangekocht. Vóór 1900 droeg de straat, die langs de Infirmerie liep de naam Olieslop, naar de omstreeks 1905 afgebroken oliemolen ‘de Reus’. De molen lag vlak tegenover de Infirmerie. Het Olieslop was de toegang tot de molen.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Shelltoren (Hofpoort) 1974
De bouw van de Shelltoren bij het Hofplein, 1974-1976.
De toren is het voormalig kantoor van oliemaatschappij Shell aan Hofplein 20; kreeg na de uitbreiding in de jaren zeventig van de vorige eeuw de naam ‘Hofpoort’, omdat op deze plek ooit de stadspoort met die naam had gestaan.
De naam ‘Hofpoort’ is in glimmende letters aangebracht boven de ingang van de parkeergarage aan de achterzijde van het gebouw. Ook ‘De nieuwe hoofdpoort’, het gebouw van ‘Stad Rotterdam Verzekeringen’ naast Weena 200 en ‘De Delftse Poort’ van ‘Nationale Nederlanden’ zijn vernoemd naar één van de tien stadspoorten die Rotterdam ooit rijk was.
Het naoorlogse Hofplein kreeg zijn huidige vorm in 1955. Het is gebouwd als een verkeerscirculatieplein en maakt onderdeel uit van een hoofdwegenstelsel in de binnenstad, waarvan ook het Churchillplein en het Oostplein deel zijn. Het eerste naoorlogse gebouw dat aan het Hofplein verrijst, is het Shell-kantoor (1956-1960) van architect C.A. Abspoel. Het vijf verdiepingen tellende gebouw is gelegen tussen Schiekade, Pompenburg en het spoorwegviaduct. Het ontwerp omvat ook een 10 meter brede straat die het Centraal Station met Station Hofplein moest verbinden. Daarom werd het gebouw op 20 granieten kolommen geplaatst, waardoor een doorrijhoogte van 5 meter ontstond. Al tijdens de ontwerpfase werd besloten meerdere organisaties van Shell in het gebouw op te nemen, waardoor het geen vijf maar negen verdiepingen kreeg. Het was de tijd van de wederopbouw met een enorm gebrek aan materialen. De minister van Bouwnijverheid en Wederopbouw eiste dan ook dat in bedrijfsgebouwen zoveel mogelijk materialen moesten worden gebruikt die niet in de woningbouw werden toegepast. Daarom werd voor de vliesgevel gekozen voor een slank aluminium profiel.
Twintig jaar later, tussen 1974 en 1976 werd het Shell-kantoor uitgebreid door ernaast een toren van 26 verdiepingen te realiseren met eronder een parkeergarage. De opvallende spiegelende gevel is uitgevoerd in blauw-groene tinten. Hiermee wilde men aansluiten bij het nieuwe, moderne Rotterdam. De nieuwe toren is ontworpen door ZZDP Architecten en was toen met zijn 95 meter hoogte nummer twee op de lijst van Rotterdams hoge gebouwen. Nummer één was de medische faculteit van de Erasmusuniversiteit met 105 meter. PvdA-wethouder J. Mentink betitelde het gebouw indertijd als ‘de laatste erectie van het grootkapitaal’.
De omgeving van het gebouw bleef nog enige jaren braakliggend terrein. Pas in 1979 werd het terrein rond de voet van de kolos aangekleed met acht winkeltjes, waaronder een autoverhuurbedrijf, een kapsalon, een snackbar en een kiosk. In de jaren ’90 verliet Shell het kantoor aan de Hofplein én Rotterdam. Sinds mei 2012 is de oliemaatschappij weer terug in de stad, niet op de oude locatie maar in een pand aan het Weena.
De fotograaf is Leendert Koote en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Theeschenkerij De Nachtegaal in het Kralingse Bos, 1969
Theeschenkerij De Nachtegaal in het Kralingse Bos, 1969 (geschat).
De directeur Gemeentewerken, G.J. de Jongh, ontwerpt in het begin van de 20e eeuw een plan voor een bos of stadspark langs de Noorderplas, zoals de Kralingse Plas in die tijd wordt genoemd. De oorspronkelijke naam van het park is de Kralinger Hout. In 1911 wordt het plan door de gemeenteraad aangenomen. Men zal de polders ophogen met slib en baggerspecie die men over zal hebben van het graven van de Waalhaven.
Doordat de aanleg van de haven door de Eerste Wereldoorlog vertraging oploopt, duurt het even voordat de plannen van de grond komen. In 1921 maakt de architect Marinus Jan Granpré Molière een nieuw ontwerp. Vanaf 1928 is de grond eindelijk voldoende opgehoogd, en begint men met het planten van speciaal in Noord-Brabant gekweekte eiken. De Rotterdamse schooljeugd wordt hierbij ingezet op speciale boomplantdagen. In de jaren dertig van de 20e eeuw worden er in het kader van de werkverschaffing ook werkelozen ingezet bij de aanleg en beplanting. Een groot deel van deze bomen wordt tijdens de hongerwinter opgestookt in de kachel. Het vele puin, afkomstig uit het centrum van de gebombardeerde stad, wordt gedumpt in de zuidelijke hoek van de Plas. Zo ontstaat een groep kleine eilanden, die ten behoeve van wandelaars worden verbonden met een reeks loopbruggen. In 1953 wordt het Kralingse Bos dan eindelijk officieel geopend.
Het bos verwerft grote bekendheid in de zomer van 1970 vanwege het Holland Pop Festival, het ‘Europese antwoord op Woodstock’. Internationale bands die er optreden zijn onder meer Pink Floyd, The Byrds, Santana en Focus. In totaal zijn er meer dan 100.000 bezoekers.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Strevelsweg, 1934
De Strevelsweg bij het Sandelingplein met rechts de gereformeerde Sandelingpleinkerk, 1934.
De Strevelsweg draagt de naam van het gehucht Strevelshoek in de Zwijndrechtsche Waard. De Strevelswijk is onderdeel van de wijk Bloemhof, gelegen tussen de Strevelsweg en de Lange Hilleweg. De straten in deze buurt zijn genoemd naar dorpen, gehuchten, ambachten en polders uit de vroegere Zwijndrechtsche Waard.
Het Sandelingplein is vernoemd naar het Sandelingenambacht of Adriaan Pietersambacht in de Zwijndrechtse Waard.
De Sandelingpleinkerk was een karakteristiek Gereformeerd kerkgebouw met dakruiter. Buiten gebruik in 1968, sloop in 1970. In dit deel van Rotterdam-Zuid zijn destijds drie Gereformeerde kerkgebouwen in gebruik geweest:
Putsepleinkerk – gesloopt ;
Sandelingpleinkerk – gesloopt ;
Breepleinkerk, architectonisch de interessantste van deze drie, nog wel in gebruik.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Reliwiki. Zie http://www.reliwiki.nl/…/Rotterdam,_Strevelsweg_1_-_Sandeli…
Met medewerking van Rotterdam van toen
Bergsingel hoek Bergselaan, 1920
Een nieuw schoolgebouw (de latere H.B.S.) aan de Bergsingel hoek Bergselaan, gezien uit het zuidoosten, 1920.
Deze singel dankt haar naam aan het voormalige dorp Hillegersberg, ook wel Den Berg genoemd, dat in 1941 door Rotterdam werd geannexeerd. De Bergweg heette vóór 1897 Oost-Blommersdijkschenweg. De Bergweg maakte deel uit van de oude 12de eeuwse zeedijk. De naam ‘Berchwech’ komt in 1387 voor het eerst voor. In de 19de eeuw treft men ook de naam Blommersdijksche Straatweg aan.
De hogereburgerschool (ook: hogere-burgerschool, vaker: hogere burgerschool; destijds altijd afgekort tot H.B.S. of HBS, thans ook als hbs) was een Nederlandse onderwijsvorm voor voortgezet middelbaar onderwijs. Met de invoering van de Mammoetwet in 1968 werd de hbs opgevolgd door enerzijds de vijfjarige havo en anderzijds het zesjarige vwo (met daarin, als meer directe opvolger van de HBS, het zesjarige atheneum, naast het vanouds bestaande gymnasium). De laatste eindexamens voor de hbs werden in 1974 afgenomen (voor de zogenaamde “bezemklas” van de zesjarige hbs).
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Westzeedijk, 1930
De Westzeedijk vanuit het westen, bij de Scheepstimmermanslaan, 1930.
De ligging van deze dijk ten westen van de oude stad verklaart de naam. De dijk zal rond het midden van de 13de eeuw zijn aangelegd. Tot 1927 liep de Westzeedijk ter hoogte van het oude kerkhof van Schoonderloo met een bocht naar de Havenstraat. Dit gedeelte ontving daarna de namen Kapelstraat, Pieter de Hoochstraat en Heiman Dullaertplein. De Westzeedijk werd ten zuiden van deze straten in westelijke richting doorgetrokken tot aan het Hudsonplein over het trac van de oude Ruigeplaatweg. De dijk schijnt vroeger ook de naam Groenedijk gedragen te hebben.
Deze laan heet naar de scheepstimmerwerven tussen Boompjes en de Scheepmakershaven, die in 1703 verplaatst werden naar de Zalmhaven. De laan liep daar langs. De laan was oorspronkelijk een dwarsdijk, lopende van Schielands Hoge Zeedijk (Westzeedijk) naar de Maas. Sinds het laatst van de 17de eeuw stond ze bekend als de Keerberglaan naar Daniel van Keerberge, die daar toen bezittingen had. Omdat ze op de Maas uitliep heette ze ook wel 1ste Maaslaan. Verder kwam ze als Pontelaan voor omdat ze naar het Ponteveer leidde. Op 3 december 1708 besloot de vroedschap de dijk te bestraten.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Mathenesserdijk, Delfshavense Schie 1898
Gezicht op de Mathenesserdijk (links) en de Delfshavense Schie (rechts), 1898-1902.
Deze straatnaam is ontleend aan de ambachtsheerlijkheid Mathenesse die al in 1276 voorkomt. De naam zal een samenvoeging zijn van de woorden made (weide) en nes (aangeslibd land). Als oudste ambachtsheer wordt genoemd Dirk Bokel, wiens kleinzoon zich Dirk van Mathenesse noemde. Het Slot Mathenesse of Huis te Riviere, waarvan nog een ruïne aanwezig is, lag aan de Schiedamse Schie ten noordwesten van Schiedam. Binnen de ambachtsheerlijkheid lagen de polder Nieuw- en Oud-Mathenesse. De Mathenesserdijk, vroeger Schiedamsedijk geheten, maakt deel uit van Schielands Hoge Zeedijk. De dijk heette vroeger ook Groenedijk.
In 1389 verleende hertog Aelbrecht van Beieren aan de stad Delft vergunning tot het graven van een vaart naar de Maas. Aan de mond ontstond Delfshaven, de haven van Delft. In oude stukken treft men vaak de naam Delfsche haven aan. De naam wordt, ten onrechte, ook wel eens Delftshaven gespeld volgens de huidige schrijfwijze van de stad Delft. De oude naam van deze stad was Delf. Vandaar de naam Delfshaven. Het dorp heeft van 1795 tot 1803 een zelfstandig bestaan geleid. Daarna werd het weer een deel van Delft. De band met deze stad werd in 1811 definitief verbroken. In 1825 verkreeg Delfshaven de status van stad. De jonge stad werd in 1886 verenigd met Rotterdam. De Delfshavense Schie is de in 1389 gegraven vaart van Overschie naar Delfshaven. Ze draagt deze naam ter onderscheiding van de Schiedamse Schie en de Rotterdamse Schie. De Delfshavenseweg is de kade die in Overschie langs de Delfshavense Schie ligt.
De foto komt uit de collectie Topografie Rotterdam en bevindt zich in het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Helikoptervliegveld Heliport aan de Hofdijk, 1960
Overzicht van het helikoptervliegveld Heliport aan de Hofdijk met in de verte de Incasso Bank op de hoek Pompenburg met de Goudsesingel en de achterzijde van de Jonker Fransstraat, 1960-1966 (geschat).
Van 1953 tot 1965 beschikte Rotterdam over een ‘helihaven’ in het centrum van de stad. De landingsplaats van deze heliport lag bij het Hofplein. In dat jaar had Rotterdam namelijk nog steeds geen echt vliegveld. De stad had toestemming van het rijk gekregen om een landingsplaats voor helikopters in gebruik te nemen. Met de landing van twee helikopters van de Belgische luchtvaartmaatschappij Sabena werd de helikopterdienst Rotterdam-Antwerpen-Brussel in 1953 geopend. Een passagiersdienst volgde op 1 september 1953.
De Hofdijk herinnert aan de ridderhofstad Weena, die noordoostelijk van het huidige Hofplein was gelegen. De Hofdijk komt al in 1397 in bronnen voor. Het slot wordt reeds in 1306 vermeld. De oorspronkelijke Hofdijk stamde uit de 13de eeuw en strekte zich langs de Rotte uit tot het Zwaanshals en de Oudedijk. Het Hofplein ontstond in de eerste helft van de 19de eeuw nadat de Kolk of Gracht tussen de Delftse Poort en de Hofpoort was gedempt. Van 1853 tot 1875 was het plein als veemarkt ingericht. De oudste naam is Hofpoortplein naar de Hofpoort die daar stond en in 1833 is afgebroken. In 1908 werd aan het plein het station van de Zuid-Hollandsche Electrische Spoorweg-Maatschappij, de lijn Rotterdam-Scheveningen, geopend. Bij besluit B&W 13 september 1949 ontving het verkeersplein op het kruispunt Coolsingel, Weena, Schiekade, Pompenburg de naam Hofplein. Zie ook Weena.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
Prins Hendriklaan, 1930
De Prins Hendriklaan gezien vanaf de Prins Hendrikstraat, 1930. Links in het midden de toren van Rooms-Katholieke Onze Lieve Vrouwe van Lourdeskerk.
Deze laan heet naar Prins Hendrik Willem Frederik, 1820-1879, zoon van Koning Willem II en Koningin Anna Paulowna, en broer van Koning Willem III, bijgenaamd de Zeevaarder.
De Onze Lieve Vrouw van Lourdeskerk was een rooms-katholieke kerk aan de Prins Hendriklaan 29 op het Noordereiland in Rotterdam.
In de tweede helft van de negentiende eeuw groeide de bevolking van Rotterdam-Zuid sterk. De in 1886 ingewijde Stieltjeskerk aan het Stieltjesplein werd aan het einde van die eeuw te klein. Op 25 juni 1912 werd een stuk grond aangekocht aan de Prins Hendriklaan, waarop een door de architecten Jos Margry en Paul Biesta ontworpen kerk werd gebouwd. De eerste steen werd gelegd op 8 december 1913 door de deken van Rotterdam P.A.F. Thier en op 24 september 1914 werd de Lourdeskerk ingewijd.
Op 12 mei 1940 werd de kerk bij beschietingen van en bombardementen op Duitse stellingen op het Noordereiland in de Slag om Rotterdam onherstelbaar beschadigd. De kerk is nooit herbouwd.
De prentbriefkaart komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
