De Blaak met de Keizersbrug, 1912

De Blaak met de Keizersbrug, 1912. Links de Wolfshoek met de Lutherse kerk.

De betekenis van de naam Blaak is niet geheel zeker. Het is heel goed mogelijk dat de naam is afgeleid van het Zuidnederlandse woord ‘blak’, dat stil rustig water betekent. Ook kan gedacht worden aan het Middelnederlandse ‘blec’, dat de betekenis heeft van ‘Land, dat even boven het water uitkomt’. De Blaak was de oude vest voor de uitleg van de stad in het laatst van de 16de eeuw. In de stadsrekeningen van 1480/81 en 1481/82 wordt deze vest ‘die Blake’ genoemd. Sinds 1577 werden erven aan de Zuidblaak door de stad verkocht als bouwgrond, sinds 1581 ook aan de Noordblaak. Tot 1613 werd de vest voor scheepstimmerwerven gebruikt. In 1867 is een gedeelte van de Blaak gedempt ten behoeve van de bouw van een nieuw postkantoor. Het resterende gedeelte is in 1940 gedempt met het puin van de huizen uit de verwoeste binnenstad.

De Keizersbrug over de Blaak was vernoemd naar het huis ‘in de Keizer’ dat al in 1553 wordt genoemd. Zij vormde de verbinding van de Keizerstraat met de Posthoornsteeg. Op een tekening van de landmeter Simon van Dueren (1590) komt ze als Eunjerbrug voor. Volgens de kroniekschrijver Jan Gerritsz. van Waerschut zou deze naam herinneren aan een danspartij in de Sint Jansnacht, nadat de brug gemaakt was, door vrouwen die men voor heksen hield (eunjers zijn boze geesten of spoken). De naam Houtbrug kwam ook voor naar de Houtmarkt die ten zuiden van de brug bij de Lutherse Kerk werd gehouden.

In november 1611 werd het gedeelte ten oosten van de Leuvehaven als bouwgrond verkocht. Arent van der Wolff kocht daar verschillende erven, zoals dat op de hoek van de Blaak en de Leuve, waardoor de naam te verklaren is.

De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

Met medewerking van Rotterdam van toen