Sloop van de laatste noodwinkels voor het hoofdpostkantoor op de Coolsingel,1968
Een artikel van Paul Groenendijk van de website Platform Wederopbouw Rotterdam:
Bij het bombardement van mei 1940 werden naar schatting 77.000 inwoners dakloos. Hele straten met woningen waren verwoest. Behalve woningen waren er ook allerlei winkels en bedrijven verwoest. En bioscopen en cafés. Juist de voorzieningen die in het centrum te vinden waren. Hoewel er natuurlijk direct aan het wederopbouwplan werd gewerkt, de mensen moesten immers direct onderdak vinden, moesten er ook tijdelijke voorzieningen worden gerealiseerd. Zo verrezen er noodwoningen, noodwinkels, noodkantoren en zelfs een noodschouwburg.
Zo treurig als het verhaal van de noodwoningen is, zo optimistisch is de geschiedenis van de noodwinkels. Veel winkeliers van de Noordblaak gingen samen verder in Dijkzigt, ter plekke van het huidige Nieuwe Instituut. Een andere concentratie van winkels was aan het Bentinckplein.
Verder waren er stroken noodwinkels op verschillende plekken in de stad: op de Coolsingel voor het Postkantoor en ter hoogte van de Passage, op het Westplein, de Goudsesingel, de Vlietlaan, de Lusthofstraat en de Jericholaan. In totaal werden er 223 kleine noodwinkels gebouwd, in rijtjes van vijf tot tien en in grootte variërend van 25 tot 72 vierkante meter. Deze winkels konden van de gemeente worden gehuurd. Bij het ontwerp werd uitgegaan van een levensduur van zes jaar. De constructie was simpel: een betonnen vloer en borstwering, buiten- en binnenwanden van gebikte sloopstenen en houten daken, vloeren en kozijnen. Zelfs in deze barre tijden werden de winkels verlevendigd met beeldende kunst: aan de Coolsingel waren beeldhouwwerken van Han Richters en er waren vrolijke uithangborden en wandschilderingen. De eerste noodwinkelstraat bij het Postkantoor werd al op 4 oktober 1940 geopend.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van www.wederopbouwrotterdam.nl
Met medewerking van Rotterdam van toen
