De Zandstraat op de kruising van de Hofstraat (links) en de Korte Wagenstraat (rechts), 1909
Op 13 mei 1909 keurt de gemeenteraad de plannen van burgemeester Zimmerman goed die een combinatie zijn van een nieuw stadhuis en postkantoor, de demping van de Coolvest en de afbraak van de Zandstraatbuurt. Dit laatste is nodig omdat zowel het nieuwe stadhuis als het hoofdpostkantoor veel ruimte in zullen nemen. Het blijkt tevens een handig breekijzer voor de uitvoering van een ander plan: de afbraak van de verkrotte volkswijk en rosse buurt.
Het beroemde en beruchte Zandstraatkwartier, ook wel ‘de Polder’ genoemd, is meer dan een verpauperde volkswijk. Het is een internationaal vermaarde rosse buurt die ’s nachts tot leven komt. Er zijn kroegen, nachtclubs, bordelen, danslokalen en ook kleine theatertjes waar wordt opgetreden door artiesten en muzikanten uit binnen- en buitenland. Alleen al in de Zandstraat zijn vijftig kroegen, danshuizen en nachtwinkels gevestigd.
Bovenal staat ‘de Polder’ bekend als hét prostitutiecentrum van Rotterdam. Dankzij het gereedkomen van de Nieuwe Waterweg in 1872 en de flinke toename van de binnenscheepvaart op Duitsland is het bezoek van zeelieden aan de stad aanzienlijk gestegen. Zeelui worden in het Zandstraatkwartier door de kasteleins, bordeelhoudsters en eigenaren van goedkope logementen met open armen ontvangen. Ook op een aantal kunstenaars heeft de buurt een enorme aantrekkingskracht. Eén van hen is de schilder Kees van Dongen. Hij maakt een aantal tekeningen over ‘het lichte leven’ in de Polder. Ook Isaac Israëls en de Franse schilder Paul Signac maken schetsen in de uitgaanswijk. Fotograaf Henri Berssenbrugge legt het leven in de smalle stegen vast in een serie opnamen.
De fotograaf is Henri Berssenbrugge en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.
Met medewerking van Rotterdam van toen
