Toegangsroute naar de Beneluxtunnel, 1967
Toegangsroute naar de Beneluxtunnel met een automobilist die een gulden in de tol-o-maat werpt, 29 mei 1967.
De oorspronkelijke Beneluxtunnel was een tunnel die gebouwd is volgens de afzinkmethode. De tunnel was oorspronkelijk 23,90 meter breed en 7,84 meter hoog, met 2 rijstroken per richting, eigenlijk vergelijkbaar met de tegelijkertijd aangelegde Coentunnel in Amsterdam. De aanleg van de tunnel begon in april 1962. Het eerste werk bestond uit het uitgraven van een bouwdok bij Pernis, waar de tunnelelementen op het droge gebouwd zouden worden. Er werden acht tunnelelementen van 93 meter lang gebouwd. Het uitbaggeren van de sleuf waarin de tunnel zou komen was lastig vanwege het getij en de daarmee gepaard gaande beweging van slib op de bodem. De acht segmenten zijn tussen 27 maart en 31 oktober 1966 afgezonken. Daarna is de tunnel afgebouwd. Op 5 juni 1967 is de tunnel opengesteld voor het verkeer met 2×2 rijstroken. De tol werd slechts 13 jaar lang geheven en is in 1980 afgeschaft.
De tol bedroeg fl. 1,- voor personenauto’s en busjes en fl. 2,50 voor vrachtwagens. Het tolstation lag 1.200 meter ten zuiden van de tunnel en werkte met een geldmandje.
Al voor de openstelling van de tunnel was er weerstand tegen de tolheffing. De RET was tegen tolheffing omdat bussen tol moesten betalen. Toen de Ring Rotterdam midden jaren ’70 zijn voltooiing bereikte werd de tol in de Beneluxtunnel als ongelukkig gezien, omdat het automobilisten afschrikte, waardoor de druk op de Maastunnel hoog bleef. In 1974 werd aangegeven dat bij een tolvrije Beneluxtunnel het verkeer met 75% kon toenemen en daarmee de Maastunnel en Van Brienenoordbrug ontlast zouden worden. In 1970 reden dagelijks zo’n 15.000 voertuigen door de toltunnel, wat steeg naar 30.000 voertuigen in 1975. Per 1 januari 1980 is de tunnel door het Rijk overgenomen. Gelijktijdig werd de tolheffing beĆ«indigd. Vanaf dat moment reden dagelijks zo’n 50.000 voertuigen door de tunnel.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen