De Schiedamsedijk met links het gebouw van de GGD en op de achtergrond de Leuveflat, 1960
De Schiedamsedijk met links het gebouw van de GGD en op de achtergrond de Leuveflat, 1960. Rechts liggen binnenvaartschepen in de Leuvehaven.
De Schiedamsedijk vormt een onderdeel van Schielands Hoge Zeedijk, aangelegd in het midden van de 13de eeuw. Een strook grond langs dit gedeelte van de dijk werd in 1598 als bouwgrond uitgegeven. In oude bronnen komt de straat afwisselend voor als Hoogstraat en Schiedamsedijk. In 1610 werd dit gedeelte van de dijk bestraat. Over de Schiedamsedijk en verder over Schielands Hoge Zeedijk (de latere Westzeedijk) liep de weg naar Schiedam. Het zuidelijke gedeelte van de Schiedamsedijk heette in de 17de en de 18de eeuw ook heel vaak schotsedijk vanwege het grote aantal Schotten dat zich daar had gevestigd.
De Schiedamsedijk was voor de Tweede Wereldoorlog een uitgaanscentrum waar de prostitutie welig tierde. Tijdens het bombardement op Rotterdam werd vrijwel alle bebouwing verwoest. Daaronder was ook het fabrieksgebouw van Van Nelle: op de Schiedamsedijk had zich van de oprichting in 1782 tot 1926 de hoofdvestiging van deze koffie- en theefirma bevonden. Alleen het zuidelijkste gedeelte met het Centraal Gebouw voor de Volksgezondheid op de hoek van het Vasteland bleef gespaard. Dit gebouw van Ad van der Steur, dat vanaf maart 1941 in gebruik werd genomen, is daarmee het oudste gebouw aan de Schiedamsedijk.
Bij de wederopbouw kwam er geen nieuwe oostelijke gevelwand, zodat er op veel plaatsen nog steeds vrij zicht is op de Leuvehaven.
De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.
Met medewerking van Rotterdam van toen
