Veel volk voor het Gelukskantoor L. Wolf op de hoek van de Gedempte Binnenrotte en de Meent, 1928
Het gelukskantoor was een loterijwinkel en werd in de Tweede Wereldoorlog platgebombardeerd. Een advertentie van het gelukskantoor van 22 februari 1937 meldt het volgende: ‘Piet Hein bracht ons eeuwen geleden een propvolle zilvervloot mede. Maar in dezen tijd zijn we hem nog niet kwijt. In Lou Wolf schuilt thans Piet Hein de tweede.’
De Binnenrotte, vroeger alleen bekend als Rotte, kreeg deze naam om het gedeelte van de Rotte dat binnen de stad liep aan te duiden. In de oudste bronnen wordt de naam Rotte of Rottesloot in de stad gegeven aan de Binnenrotte, tevens aan de wetering achter de Grote kerk, die de Slikvaart verbond met de Binnenrotte en daarom ook wel Kerkrotte heette en ook wel aan de Kipsloot, en de Achterkloostergracht. In 1868 is ten behoeve van de aanleg van het spoorwegviaduct door de stad een contract met het rijk gesloten tot demping van de Binnenrotte. Dit werk was in 1874 gereed. Daarna sprak men van de Gedempte Binnenrotte. Bij besluit in 1942 is de toevoeging ‘Gedempte’ vervallen.
De foto en de informatie komen uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie over het gelukskantoor komt van http://cheznuha.wordpress.com/tag/gelukskantoor/ en de advertentie komt uit het Rotterdamsch Nieuwsblad van 22 februari 1937.
Met medewerking van Rotterdam van toen
